వేదన

అడగక ఎగబడు అలెపుడు
కడలిని వదలని విధముగ, కనులలొ తిరిగే
వడలని మన చెలిమి తలపు ,
కడవరకు నను విడదనెద కధ ఇది కాదే

తడి ఆరని నా చెంపకు
కడు అందమమరె చివరకు కడలి తటము లా
కొడిగట్టిన కంటి ఎరుపు,
పడిలేచే కెరటములట పడమటి చూపూ

పద పద మనవెద పలుకులు
మధువొల కనిపద సుధలును మనకధ కనుకే
వదలక వదరెడి నలతలు,
మెదలని పెదవులు, విరుగుడు మనసుకు ఎపుడో